#9; 2021 week 48
Een onverwacht kind: we lazen op de middag hoe de op leeftijd gekomen Elisabeth en Zacharias onverwacht alsnog een kind krijgen. Maar ook dat de opvoeding wordt voorgeschreven, dat hij vanaf de moederschoot vervuld is met de Heilige Geest, zijn ouders vooruit, en dat zijn thuis de woestijn zal zijn. Een onverwacht kind.

#8; 2021week 47
Aan het begin van de kerkenraad lazen we lied 918 'stem die de stenen breekt'. Een van oorsprong Scandinavisch lied, vol bijbelse verwijzingen: de bijbel in het klein. Lied over de stem van God, de aanwezigheid van God. Nabijheid van Hem die zoals het lied zegt wij niet horen en niet zien, en toch: stem, aanwezigheid. 'Het is een gevoel die een stem zou kunnen zijn'.

#7; 2021week45
Met de jongeren spraken we over de bijbel. Meteen was het volledig raak geschoten: 'het lastige is, de bijbel is helemaal geen boek', zei iemand. Ze bedoelde dat de bijbel geen doorlopend verhaal biedt, maar een lappendeken is, een bonte verzameling van heel verschillende teksten. Dat je niet als in een gewoon boek door het verhaal heen geholpen wordt. Dat je niet maar even doorleest en doorleest. En dat klopt precies,  bijbellezen gaat alleen in kleine brokjes, langzaam; niet lezend lezen, maar bevragend lezen. Dat is één van de lastige, maar als je het door hebt ook mooie van de bijbel: het is helemaal geen boek, het is een gesprek. 

#6; 2021week44
In de overdenking van deze zondag is het openingsvers uit de eerste brief van Johannes gelezen. Een korte brief, helemaal achterin het Nieuwe Testament. Een prachtige opening, die laat zien met hoeveel verwondering de apostelen terugkijken op Jezus met wie ze hadden opgetrokken. Zelfs jaren later spat de verwondering er nog van af: 'Wat er was vanaf het begin, wat wij gehoord hebben, wat wij met eigen ogen gezien en aanschouwd hebben, wat onze handen hebben aangeraakt, dat verkondigen wij: het Woord dat leven is.' Het is ook nog steeds onze verwondering.

#4; 2021week42
Tijdens het bijbellezen op de middag lazen we het 'midden' van de bijbel: Jeremia 31. Niet precies het midden qua bladzijden, maar het midden omdat het daar gaat over 'het Nieuwe Verbond'. Als Jezus bij de instelling van het avondmaal bij de beker uitspreekt: 'deze beker is het Nieuwe Verbond in mijn bloed', dan grijpt Hij terug op deze belofte uit Jeremia. Zozeer kern dat via de latijnse vertaling van 'verbond', namelijk 'testament', zelfs het hele Nieuwe Testament eigenlijk 'Nieuwe Verbond' heet. Het is nieuwe is dat God 'Zijn Wezen' in het hart van mensen zal leggen, Zijn Geest gedeeld met mensen. Pasen leidt tot Pinksteren, dankzij Jezus. 

#3;2021week 41
Terugblik groothuisbezoek: Vier bijeenkomsten met eenenveertig deelnemers; het was fijn dat na anderhalf jaar er weer geroothuisbezoeken gehouden konden worden. De sfeer in de Ontmoetingsruimte is bij binnenkomst even een andere dan wanneer je bij iemand in huis binnenstapt, maar als de gesprekken begonnen viel de ruimte weg. Het was goed.
De gesprekken over het thema waren divers. Het thema ‘van U is de toekomst’ sloeg dan in eerste instantie op de toekomst van de kerk. Daarover bestaan zorgen, maar er is ook vertrouwen dat God Zijn kerk in enigerlei vorm zal voortzetten. Maar het thema rijmt ook op het eigen leven, het ligt niet ver van ‘wat de toekomst brenge moge’. Over ‘Uw Koninkrijk kome is het meest doorgepraat. Beelden van Gods Koninkrijk, nu en in de toekomst, zijn uitgewisseld. Verlangen gedeeld, ervaring doorgegeven. Het was goed.

#2; 2021week40
Iemand deelde een vergelijking die hem eens was aangereikt: Hoogspanningsmasten houden elektriciteitsdraden in de lucht. Van de mast af gaan de draden wat hangen, naar de volgende mast toe klimmen ze weer omhoog. Zou er een mast ontbreken dan komen de draden uiteindelijk op de grond te liggen en krijg je kortsluiting, loopt de stroom leeg. Geloven heeft ook van die hoogspannings- masten nodig, momenten waarop het wordt opgetild; thuis een podcast, een gedicht, een gebed, of in de gemeente de zondagse diensten of de onderlinge ontmoeting: ze dragen het geloof.